روزگاری شهر باستانی شوش، مرکز تمدن عیلام بوده که در یکصدوپنجاه کیلومتری شرق رود دجله در استان خوزستان واقع است. شهر شوش از حوالی ۲۷۰۰ قبل از میلاد پایتخت بوده و این پایتختی تا پایان امپراتوری هخامنشی ادامه می‌یابد که بالغ بر ۳۰۰۰ سال می‌شود.
شواهد و اطلاعات تاریخی موجود نشان می‌دهد،
عیلامیان در این شهر و منطقه ۲۰۰۰ سال به مرکزیت شهر شوش پادشاهی
داشته‌اند. تا قبل از حمله مغول شوش بسیار آباد بود و مردمان زیادی در آن زندگی می‌کردند
و تنها بعد از حملات ویرانگر مغول بود که قابلیت سکونت شهر کمتر می‌شود.
در عیلام قدیم ،زن نیز مانند مرد قدرت
امضای اسناد داشت، می‌توانست داد و ستد کند، ارث ببرد، وصیت کند که پس از مرگش
چگونه به تقسیم میراث او بپردازند و در اسناد نخستین عیلامی‌ها هم بارها به ذکر
نام مادر، خواهر، یا دختر پادشاه بر می‌خوریم.
با چتراتا
همرا ه باشید تا جاذبه های بی نظیر شهر شوش را به شما معرفی کنیم.
زیگورات چغازنبیل
از منظر شرق شناسان ،زیگورات چغازنیبل
نخستین پرستشگاه ایرانی هاست. این بنا که در نزدیک شهر باستانی شوش قرار داشته
توسط اونتاش نپیریشا، پادشاه عیلامیان برای ستایش ایزد نگهبان سوزا یا همان شوش
ساخته شده است.
بنای اولیه زیگورات چغازنبیل پنج طبقه
بوده و تقریبا بالغ بر پنجاه متر نیز ارتفاع داشته است. این بنا یکسره از خشت و
آجر ساخته شده است و دیواره ای آن را از محیط اطراف جدا می کرده است.
بر روی دیواره چغازنبیل، کتیبه ای با خط
میخی قرار دارد که یادگار پادشاه ویرانگر آشور است و داستان نابودی این معبد و شهر
را بیان می کند.
همچنین یک ساعت خورشیدی نیز در اطراف این
معبد قرار دارد که البته توسط باستان شناسان فرنگی بازسازی شده است و احتمالا چند
نمونه اینچنینی در مجاورت سایر اضلاع معبد نیز وجود داشته است.
بیشتر بخوانید :
هفت تپه
هفت تپه یکی دیگر از جاذبه های گردشگری
شوش می باشد که در ۱۵ کیلومتری جنوب شهرشهر شوش قرار گرفته است.ضمنا کاوش‌هایی
که از سال ۱۳۴۴ تاکنون در این منطقه باستانی انجام شده، حاوی آثار
ارزشمندی نظیر مجسمه‌های سفالی و فلزی، آرامگاه، معبد، گورهای دسته‌جمعی، انواع
ظروف سفالی و آلات موسیقی است که در موزه هفت تپه در همین منطقه جمع‌آوری شده
است. گفته می‌شود که تمدن در این منطقه حداقل به ۶۰۰ سال
قبل از میلاد مسیح بازمی‌گردد.
کاخ داریوش
کاخ داریوش از واحدهای مختلفی از جمله
تالار بار عام، حرم سرا، دروازه و کاخ پذیرایی و همچنین سه
حیاط مرکزی تشکیل شده است. دیوار های داخلی کاخ با آجر لعابدار منقوش و با
طرح های سپاه جاویدان، شیر بالدار و نقش گل نیلوفر آبی مزین شده‌اند. این کاخ توسط
اردشیر دوم تجدید بنا شده است.
این قلعه‌ی ذوزنقه‌ای حاصل طراحی و نگاه
فرانسوی‌ها به شهر تاریخی شوش است. این قلعه بازمانده از دوران قاجار است که «ژاگ دمورگان»،
باستان شناس فرانسوی آن را ساخته است. فرانسوی‌ها برای اکتشافاتشان قصد اقامت
طولانی مدت در شهر تاریخی شوش را داشتند، برای همین به مکانی به‌عنوان اقامتگاه نیاز داشتند که در آن احساس امنیت هم
بکنند.
تپه باستانی آکروپل
در بلند ترین تپه در منطقۀ باستانی شوش،
تپه آکروپل قرار دارد. در نظر اولیه ،چیزی که خواهید دید یک برجستگی بزرگ از جنس
خاک است که در واقع شاخص ارتفاع می باشد. با استفاده از این برجستگی می توانید
متوجه شوید که قبل از آغاز حفاری ها سطح زمین کجا بوده و عمق حفاری ها تا چه حد
است.
همچنین در دل تپۀ باستانی آکروپل آثاری
پیدا شده که متعلق به قبل از دوران ایلامی ها بوده است اما مهم ترین سازه های این
تپه در زمان حکومت ایلامی ها ساخته شده و تحقیقات و کاوش ها نشان می دهد که پس از
ایلامی ها، تپۀ آکروپل در زمان حکومت هایی بعدی همچون مادها، هخامنشیان، سلوکیان،
ساسانیان و دورۀ اسلام نیز رونق و اعتبار داشته و با حملۀ مغول این شهر به سمت
فراموش شدن حرکت کرده است.
آرامگاه دانیال نبی (ع)
اولین چیزی که با شنیدن شوش به ذهن شما
خطور می کند آرامگاه دانیال نبی می باشد. این آرامگاه در ساحل شرقی رودخانه شاوور
و روبروی تپه ارگ قرار دارد. رودخانه شاوور از میان شهر عبور می‌کند..
کاخ آپادانا
كاخ آپادانا يكی از باشكوه‌ترين كاخ‌های
زمان خود بوده و از شهرت عالمگير برخوردار است.
به دستور داريوش بزرگ پادشاه هخامنشی،
كاخ آپادانا در حدود سال‌های ۵۲۱ تا ۵۱۵ پيش
از ميلاد در شوش روی آثار و بقايای عيلامی بنا شد.
ديوارهای كاخ آپادانا از خشت و ستون‌های آن از
جنس سنگ است. كاخ داريوش دارای قسمت‌های مختلفی از جمله تالار بار عام،
دروازه و كاخ پذيرايی و همچنين دارای سه حياط مركزی است.همچنین ديوارهای داخلی كاخ
با آجر لعابدار منقوش با طرح‌های سربازان گارد جاويدان، شير بالدار و نقش گل
نيلوفر آبی مزين بوده‌اند كه بقايای به‌جای‌مانده آنها در موزه‌های خارجی و داخلی
نگهداری می‌شوند.
ایوان کرخه
ایوان کرخه نیز توسط شاپور دوم ساسانی در
25 کیلومتری غرب شوش بر ساحل راست رودخانه کرخه بنا شد. نام اولیه آن ایران
کردشاپور بود یعنی شهری که شاپور ساخته است و امروزه آن را ایوان کرخه می نامند.
منابع: مجلات اینترنتی قاصدک،تاریخ
باستان،ناب رو
دیدگاه ها