در شرایط کنونی که شرایطی سخت برای مردم جامعه و جامعه است و تمام بخش های اقتصادی کشور با چالش عمده مواجه هستند صنعت گردشگری می تواند بسیار خوب باشد و به کمک همین صنعت کمک وضعیت اقتصادی مردم و جامعه باشد ، اما متاسفانه این صنعت در ایران از این قاعده مستثنی نمانده است و متحمل آسیب هایی شده است و کشور ایران با وجود این که جزو ده کشور اول جهان از نظر وجود جاذبه های گردشگری می باشد اما به لحاظ جذب گردشگر نه تنها در بین کشورهای دنیا بلکه در بین کشورهای خاورمیانه هم جایگاه شایسته و مطلوبی ندارد زیرا عواملی چون عامل زیربنایی – اقتصادی – عدم توجه مدیریتی عامل فرهنگی ، دولتی ، انسانی و غیره از مهم ترین موانع توسعه گردشگری بوده است . گسترش صنعت گردشگری علاوه بر نقش و تاثیر آن در ابراز هویت ملی و ایجاد امنیت اجتماعی موجب ارتقای ابعاد وسیع اقتصادی از جمله ایجاد فرصت های شغلی ، درآمد زایی ، کاهش فقر، گسترش عدالت اجتماعی و رفاه می شود که متاسفانه عوامل مذکور در ایران باعث عدم گسترش این ابعاد شده اند. و طبق ارزیابی سازمان تجارت جهانی . (WTo) درآمد حاصل از این صنعت به حجم مبادله ای بالغ بر 900 میلیارد دلار در سال رسیده است در حالی که ایران به رغم برخورداری از توانمندی های بالای میراث فرهنگی ، طبیعی و جاذبه های اکوتوریستی در میان 150 کشور عضو سازمان جهانی جهانگردی رتبه ی 68 و حتی در بهترین شرایط زمانی رتبه ی 75 را به خود اختصاص داده است که بسیار ناچیز است و این صنعت در برابر صنعت تک بعدی نفت در ایران می تواند توسعه پیدا کند به دلیل آن که نیاز به حفاظت از جاذبه ای طبیعی، آثار و بناهای تاریخی ، مهبازی و حفاظت از محیط زیست ، تجهیزات و خدمات زیربنایی و نوآوری در آن داریم .
و از مزایای غیر مستقیم این صنعت نیز نسبت سایر
بخش های دیگر آن می توان استفاده کرد سایر صنایع و بخش های دیگر اقتصادی از طریق صنعت
فعالیت های ساختمانی و برخی صنایع تولیدی چون صنایع دستی ، هنری ، کشاورزی ، باغداری
، ماهیگیری رونق می گیرد و خدمات و کالاهای مصرفی در صنعت گردشگری گردونه ی سایر بخش
های تولیدی را به حرکت در می آورد.
یکی از عمده ترین مشکل ایران در رابطه با این صنعت
این بوده و هست که ما نه به درستی جامعه ی خود را شناخته ایم و نه حضانت آن را بلدیم
حقیقت آن است که عدم اطلاع و آگاهی ما از تاریخ و جغرافیای خویش در زمینه های متعدد
و گوناگون شایعات گوناگونی برای ما در بر دارد و می توان گفت یکی از موانع اساسی عدم
توسعه صنعت گردشگری در کشور ها همین عدم آگاهی و " ایران شناسی " است مشکل
دیگر نحوه نگرش عمومی ما به جهانگردان و گردشگران خارجی است که آن قدر به پیامدهای
احتمالی آثار ویران کننده توریسم بر محیط زیست و الگوهای رفتاری توجه داریم که بر می
گردد به یک منطق ریشه دار و تاریخی ایرانی ها و آن هم این است که همه چیز و همه رفتار
ها را با خود مقیاس کردن است .
بنابراین نگرانی از ورود گردشگر خارجی ندارد . و
همان طور که آب شکل ظرف می شود آن ها مشابه ما خواهند شد نه ما مشابه آن ها . مشکل
دیگر طرز تفکری است که همواره با مخالفت با صنعت ایرانگردی و جهانگردی باعث می گردد
ایران در چشم جهانگردان کشوری نا امن به چشم بیاید و این در حالی است که ایران از لحاظ
امنیت و پاسداری کشوری دارای امنیت است و دیگر معضل مشکل نارسایی های مربوط به سیاست
گذاری آن هم سیاست گذاری کلان در این بخش است مانند نبودن نیروی انسانی متخصص در دفترهای
جهانگردی ، کافی نبودن مراکز آموزشی در مقاطع مختلف برای تربیت نیروهای انسانی مورد
نیاز در هتل ها ، هواپیما و غیره ، فقدان تسهیلات لازم به منظور اعطای وام ، مشکلات
سیاسی و اجتماعی در سطح بین المللی ، هجوم تبلیغاتی دشمنان ایران جهت مخدوش کردن جمهوری
اسلامی ، ناهماهنگی سازمان ها و ارگان ها و عدم عمکاری آن ها در بهبود وضع جهانگرد
و غیره همگی مانند زنجیره یک و دیگر متصل شده اند و این شرایط را دراین صنعت به وجود
آورده اند . در نتیجه یکی از راههای موثر در گسترش این صنعت همان گونه که در کشورهای
توریسی مرسوم است باید هراز چندی مسئولان و دست اندرکاران توریسم جهانی برای دیدار
از جاذبه های مختلف توریستی کشور دعوت به عمل آورند.
مسلماً دیدار چنین اشخاصی از آثار جذاب توریستی
ایران می تواند پیامدهای مثبتی را در امر توریسم به ارمغان آورد که حداقل یکی از آن
ها امکانات رفاهی است زیرا اولین دلیلی که باعث می شود گردشگران هر کشوری را به این
کشور دیگر ترجیح دهند کمبود امکانات رفاهی برای گردشگران است هیچ چیزی برای توریستان
محیا نیست. حتی امکاناتی مانند خدمات حمل و نقل سریع و امن ، حمل و نقل فرودگاهی ،
امکانات فرودگاهی قابل قبول جهت اقامت راحت و آرام ، که این ها پیش پا افتاده
ترین امکاناتی است که یک کشور به توریستان می دهد.
به طور کلی مشکلاتی که عنوان شد بخش کوچکی از مشکلات است که مسئولین باید به آن ها رسیدگی بیش تری کنند و حال وخیم اقتصادی ایران با استفاده از این صنعت خوب کنند که اقتصاد کشور را همچون کشور ترکیه که کشور فقیر منطقه بود و الان یکی از بهترین کشورهای توریستی جهان است را رونق بخشند.
بیشتر بخوانید :
دیدگاه ها