چطور یک برنامه ریزی سفر موفق داشته باشیم؟

اگر برنامه سفر داشته باشید، فرقی نمی کند در قالب تورهای مسافرتی باشد یا نه، سفر 1 روزه باشد یا سفر چند روزه، مهم این است که برای لذت بردن از سفر، برنامه ریزی داشته باشید. برای اینکه یک برنامه سفر موفق داشته باشید باید نکاتی را مدنظر داشته باشید. در این مطلب می خواهیم با چند نکته برای برنامه ریزی سفر موفق آشنا شویم.

برنامه ریزی سفر موفق شامل چه مواردی است؟

یک برنامه‌ سفر موفق دو بخش دارد: قسمت اول بخش تعاملی سفر است و بخش دوم درباره ی دستاوردهای سفر. پس اگر می خواهید به سفر بروید و از درد بی برنامگی در سفر رنج نبرید، حتما این مطلب را بخوانید و از آن لذت ببرید. برنامه ریزی برای سفر می‌تواند کار پردردسری باشد. از کجا باید شروع کنم؟ مرحله اول چیست؟ مرحله دوم چیست؟ مرحله بعدی چیست؟ اگر قبلا این کار را انجام نداده باشید با توجه به حجم انبوه اطالاعاتی که امروزه در این رابطه وجود دارد ممکن است سردرگم شوید. بلاگ‌ها، صفحات اجتماعی و کتاب‌های راهنما هیچ زمان به این تعداد نبوده‌اند. همین حجم انبوه اطلاعات می‌تواند باعث سردرگمی شود!

برای لذت بردن از سفر به انگیزه تان از سفر فکر کنید

اولین و شاید مهم‌ترین قدم برای داشتن یک برنامه سفر موفق و لذت بردن از سفر، فکر کردن به انگیزه ی سفر است. یعنی به سوالاتی از این دست با دقت و صداقت کامل پاسخ دهیم:

آیا از شلوغی و همهمه ی زندگی روزمزه خسته شده ام و قصد استراحت دارم؟

آیا می خواهم با کم تحرکی مقابله کنم؟

آیا قصد معاشرت بیش تر و دوست یابی دارم؟

آیا دنبال لذت های بصری و عکاسی هستم؟

آیا دنبال آشنای با فرهنگ ها و سبک زندگی ها هستم؟

ایا دلم ماجراجویی می خواهد؟

پاسخ دقیق به این سوالات نوع سفر تعیین می کند. مثلا، اگر قصد دوست یابی داریم سفر با تور گزینه ی مناسبی ست، اما اگر از همهمه و سروصدا فراری ایم، وقت گذرانی در تور شاید چندان مناسب حال مان نباشد

اگر از کم تحرکی شاکی ایم، پس سفر پرتحرکی مثل پیاده روی در طبیعت گزینه ی بهتری است، اما اگر زندگی معمولی پرتحرکی داریم و قصدمان لم دادن است، پس سفر ویلایی و یک جا نشستن بهترین انتخاب است.

همسفرها را با دقت انتخاب کنیم

بعد از این که انگیزه ی شخصی‌ را از سفر مشخص کردیم، وقت انتخاب همسفر است. با دیگران صحبت کنیم و توانایی ها و علاقمندی های اطرافیان تان را در نظر بگیریم تا هم فکرها و هم توان ها را برای سفر برگزینیم.

به عنوان مثال، اگر قصد یک سفر پر تحرک در طبیعت‌ و پیاده روی طولانی و کوله کشی را داری، مادربزرگ پیرمان همسفر مناسبی نیست، هر چند که با او خیلی خوش بگذرد. اگر قصدمان عکاسی است، پس باید در مسیر زیاد توقف کنید تا بتوانیم خوب ببنیم و خوب ثبت کنیم.

پس آدم های کم حوصله که می خواهند سریع به مقصد برسند و وقت گذاشتن برای عکاسی به نظرشان کار بی نمکی است را همراه خود نکنیم.

همسفر خوب، همدل و همراه یکی از مهم ترین فاکتورها برای یک سفر موفق و راز لذت بردن از سفر است. انتخاب همسفر مانند انتخاب شریک زندگیست، دقت کنیم.

 بیشتر بخوانید :

-  اجاره ویلا شمال

-  اجاره ویلا

-  اجاره ویلا در رامسر

رودربایستی را کنار بگذاریم

در ایده آل ترین حالت، همسفران مان از سفر همان نیتی را دارند که ما داریم. می خواهند همان قدر پول خرج کنند که ما قرار است خرج کنیم.

به معاشرت، پیاده روی، عکاسی، توقف، خندیدن، ساختمان موزه دیدن و ماجراجویی همان قدر اشتیاق نشان می دهند که ما و بالاخره برای سفر همان روزهایی را خالی دارند که ما. اگر این طور است پس باید بگوییم خوش بحال مان.

اگر درباره ی هر کدام از این ها حتی کمی هم شک داریم، بهتر است حتما قبل از سفر قید رودربایستی را بزنید و با همراهان صحبت کنید. این طوری در طول سفر مشکلی پیش نمی آید و به همه خوش می گذرد.

اگر هم برای انتخاب همسفر آن قدرها دست مان باز نیست (مثلا باید با خانواده سفر کنیم) حتما قبل از سفر سنگ های مان را وا بکنیم و برای خودمان زمان ها و فضاهای شخصی طلب کنیم. البته باید به دیگران هم حق گفتن و داشتن این آزادی ها را هم بدهیم.

همسفر خوبی باشیم

خب! حرف های مان را زدیم و سنگ های مان را با دیگران وا کندیم، اما یادمان باشد که فقط خواسته های شخص من مهم نیستند، بلکه سفر یک کار تیمی است که روحیه ی جمعی می خواهد. همان قدر که از دیگران انتظار داریم به ما و خواسته های مان احترام بگذارند، ما هم باید چنین باشیم.

اگر به‌ قصد رقص و پایکوبی و جیغ و‌ هوار سفر می کنید، به یاد داشته باشید همه مثل شما نیستند و برای این کارها به سفر نیامده اند. اگر به دنبال سکوت و آرامش هستیم، شاید در خانواده یا تور کسی اهل شلوغ بازی ست.

پس به زور کسی را مجبور نکنیم آن طوری که به ما خوش می گذرد، خوش بگذراند. تعامل کنیم تا به یک نقطه ی تعادل برسیم. یعنی، لازم است همراه باشیم تا دیگران هم با ما همراهی کنند.

مسیر سفر داشته باشیم

مهم‌ترین بخش در ریختن یک برنامه سفر موفق انتخاب مسیر سفر است

برای مقصدی که در نظر گرفته‌اید، تمامی مسیرهای ممکن را لیست کنید. بعد با بررسی مسیرها ببینید کدام مسیر بیش‌تر انتظارتان از سفر را برآورده می‌کند، یا به اصطلاح اگر کدام مسیر را طی کنید، بیش‌تر خوش می‌گذرد.

برای این‌که این نکته واضح‌تر بشود، چند مثال می‌زنم: مثلا اگر یکی از اهداف سفر شکم‌گردی‌ست راهی که پر از کافه و رستوران است، طبعا بهتر از یک راه بی‌آب و علف و برهوت است. اگر می‌خواهید زودتر به مقصد برسید و با توقف حال نمی‌کنید، کوتاه‌ترین مسیر را برگزنید. اگر می‌خواهید عکاسی کنید، زیباترین مسیر را انتخاب کنید. اگر هم می‌خواهید جای خاصی را ببنید از همان مسیر بروید.

یادمان نرود برای رسیدن به هر چیزی، هزاران راه وجود دارد.

حساب و کتاب داشته باشیم

از همان ابتدای سفر تکلیف‌تان را با جیب‌تان مشخص کنید

حالا که تکلیف‌مان با خودمان، دیگران و راه مشخص است، لازم است تکلیف‌مان با جیب‌مان هم معلوم شود. درباره‌ی تعداد روزهای سفر و برنامه‌ها در اینترنت جستجو کنید، ببینید سفر به فلان جا با انجام فلان کارها در فلان مدت چقدر برای‌تان آب می‌خورد. یعنی برای داشتن یک برنامه سفر موفق و سفر خوش، یک برنامه‌ی مالی لازم است.

چک لیست ملزومات سفرتان را بنویسید

برای یک سفر خوش به چک لیست کامل نیازمندید

حتما یادتان بماند برای انجام برخی سفرها و برخی کارها یک‌سری مقدمات لازم است. مثلا اگر قصد شنا دارید، مایو لازم است. اگر قصد کوه‌نوردی دارید، کفش کوه لازم است. اگر قصد کمپ زدن دارید، چادر و کیسه‌خواب لازم است. این‌طوری نباشید که سرمان را بیندازیم پائین و برویم و در مقصد ببینیم ای‌ دلِ غافل دست‌مان خالی است. آن‌وقت مجبوریم یا یک گوشه بنشیم و با حسرت دیگران را نگاه کنیم، یا پول اضافه خرج کنیم و چیزی که داریم را دوباره، و حتی گران‌تر، بخریم. حتما لیست مکتوب داشته باشیم و این لیست را در طول روزهای مختلف تا زمان بستن کوله و چمدان کامل کنیم. همیشه یک چیز خیلی کوچک هست که از قلم می‌افتد، اما با داشتن لیست ملزومات سفر، هوشیاری و دقت نظرتان را به رخ دیگران بکشید.

برنامه‌ی روزها را داشته باشیم

با داشتن برنامه روزهای‌مان می‌دانیم چه چیز‌هایی باید ببریم و چه چیزهایی نه

بهتر است برای مدت سفر برنامه‌ریزی درست و درمانی داشته باشیم. اولا حتما به محل اقامت پیش از سفر فکر کنیم، مبادا از بی‌برنامگی مجبور شویم شب در خیابان بمانیم. مراکز و فعالیت‌های تفریحی و فرهنگی را مشخص کنیم و ببنیم در یک روز چه کارهایی می‌توانیم بکنیم و به کجاها سر بزنیم. سعی کنیم تخیلی برنامه‌ریزی نکنیم، مثلا ذهنی فکر نکنیم که در یک روز ۲۰تا موزه را می‌بینیم و قال قضیه‌ی موزه‌ها را می‌کنیم. این‌طور انتزاعی نمی‌شود برنامه‌ریزی کرد، باید به نکات مهمی مثل فواصل، توان اعضای تیم، مدت زمان بازدیدها، توقف‌ها، وعده‌های غذایی و نکات این‌چنینی فکر کرد تا سفر خوش را برای خودمان بخریم. سعی کنیم خیلی فشرده هم برنامه نریزید، سربازی که نمی‌رویم. حتما یک روزهای و ساعاتی را برای استراحت و لم دادن و گپ زدن در نظر بگیریم.

روحیه‌ی ماجراجویی داشته باشیم

روحیه ماجراجویی‌تان را در سفر بالا ببرید

برای یک برنامه سفر موفق باید ماجراجو باشید. چه در کشف آداب، رسوم، سبک‌زندگی‌ها، مراسم، عادت‌ها و مردمان؛ چه در کشف طبیعت، موزه‌ها، خوراکی‌ها و غذاها. معمولا خوش‌سفرترین افراد کسانی هستند که آماده‌ی شکستن چهارچوب‌ها و عادت‌های زندگی معمول‌شان هستند و روحیه‌ی اکتشافی دارند. اگر هزینه‌ی بلیط موزه یا گالری یا اماکن سیاحتی را می‌دهید، با حوصله وقت بگذرانید. صرفا برای پز دادن یا عکس یادگاری گرفتن به جایی نروید، برای خودمان حال کنیم و نه دیگران.

برای داشتن سفر خوش حتما غذاهای محلی را بچشید. ماجراجویی ذائقه‌ای هم لذت می‌دهد و هم به درک مردمان و فرهنگ‌شان کمک می‌کند. کشف کنید، پرس‌و‌جو کنید، ارتباط برقرار کنید، کنجکاو باشید، خوب ببینید، خوب بشنوید، خوب لمس کنید و خوب حس کنید. در واقع هر سفر یک زندگی برای وارد شدن به دنیاهای ناشناخته و یا کم‌تر شناخته شده‌هاست. با کم حوصلگی و تنبلی فرصت‌ها را از خودتان دریغ نکنید.

محترم باشیم و به دیگران احترام بگذارید

ماجراجویی مترادف کله‌شقی و بی‌احترامی به دیگران نیست، بلکه چنین کارهایی می‌تواند کل سفر را خراب کند و بدترین خاطره‌ی زندگی را برای‌تان رقم بزند. برای محترم بودن لازم است:

حواس‌مان به امنیت و سلامت خودتان و دیگران باشد. مثلا شب‌مانی در طبیعت بدون تجربه‌ی کمپ‌زنی و بدون توجه به نگاه امنیتی و ایمنی ماجراجویی نیست،

حواس‌تان به طبیعت باشد. آتش روشن کردن وسط جنگل ماجراجویی نیست. قرار نیست به هرجا که سر می‌زنیم آن‌جا را تخریب کنیم. طبیعت دارایی و حق مشترک تمام مردم است. پس مراقب طبیعت و حقوق دیگران باشیم.

حواسمان به مردم محلی، ارزش‌ها و آداب و رسوم‌شان باشد. . قبل از سفر حتما درباره‌ی آداب و رسوم و ارزش‌های جامعه‌ی مقصد مطالعه کنیم. چون باید بدانیم، مسافر قرار است خودش را با جوامع محلی تطبیق دهد و نه جوامع محلی با مسافر. با منطق «آمده‌ایم تا خوش بگذرانیم»، به دیگران احساس بی‌حرمتی ندهیم و در روند معمول زندگی‌ آن‌ها اختلال ایجاد نکنیم، بلکه پیام‌مان سفر خوش برای همه باشد.